Właściwości mieszkanki betonowej
Beton wykazuje wiele różnych właściwości, które są odpowiednio wykorzystywane w praktyce. Nie wszystkie z tych właściwości podlegają ocenie liczbowej, a tym samym i sprawdzeniu za pomocą kontrolnych badań laboratoryjnych. Wieloletnia praktyka stosowania betonu w budownictwie wykazała, że jeżeli beton oznacza się odpowiednią wytrzymałością na ściskanie, wykonany został z właściwych składników, a mieszanka betonowa wykazywała odpowiednie właściwości, to i inne jego cechy nie będą budziły poważniejszych zastrzeżeń. Nie ma więc potrzeby każdorazowo kontrolować wszystkich cech betonu, niekiedy trudnych do zbadania. Dla celów praktycznego dostosowania cech mieszanki betonowej do warunków jej formowania wprowadzono dwu umowne pojęcia wiążące stan plastyczności mieszaniny z jej składem. Są nimi: urabialność mieszanki betonowej i konsystencja mieszanki betonowej. Pojęciem urabialności mieszanki betonowej określa się zdolność do szczelnego wypełnienia formy, z zachowaniem jednorodności składu mieszaniny przy określonym sposobie jej zagęszczania. Im mniej pustek będzie zawierała mieszanina betonowa ułożona w formie i im mniej pracy trzeba będzie włożyć, aby uzyskać szczelność, tym będzie ona bardziej urabiana. Urabialność mieszanki betonowej zależy od ilości i jakości zaprawy. Właściwy dobór ilości zaprawy wiąże się z przeznaczeniem mieszanki, a ściśle – z kształtem wykonywanego elementu i ilością jego zbrojenia oraz intensywnością zagęszczania. Im bardziej skuteczne jest zagęszczanie i im bardziej masywny element, tym mniej zaprawy może być w mieszance betonowej.
