Sposób na podłogę
Podłoga może być wykonana z wielu różnorodnych tworzyw, zależnie przede wszystkim od przeznaczenia pomieszczenia. W pomieszczeniu przeznaczonym na pokój dzienny najlepszy jest parkiet drewniany. Podłoga taka jest dość kosztowna, ale jej walory estetyczne i praktyczne z pewnością wynagrodzą duże nakłady finansowe. Podłoga w sypialni również może być pokryta parkietem, ale można tu zastosować również wykładzinę dywanową, sprawiającą wrażenie przytulności, a jednocześnie ocieplającą pomieszczenie i tłumiącą dźwięki przenikające z dołu, przez strop i podłogę. Pomieszczenie kuchenne często pokryte wykładziną z tworzyw sztucznych, wykładziny takie – produkowane w wielu odmianach, barwach oraz wzorach – są łatwe do konserwacji i utrzymania w należytej czystości. Tworzywa sztuczne można łatwo zmyć na mokro, nie są one higroskopijne, podłoga nie wchłania więc rozlanej wody ani pary podczas gotowania. Dawniej podłogi w kuchniach były często wykonane z desek sosnowych. Taka podłoga, kosztowna do wykonania, jest trudna w konserwacji, a pokrycie jej farbą olejną też nie rozwiązuje sprawy. Natomiast podłogi kuchenne wykonane z lastryko (szlifowana warstwa betonu z grysem) są „zimne”, trudne do utrzymania w czystości (plamy z tłuszczu) i mało efektowne. To samo dotyczy podłóg w łazienkach wykonanych z lastryko. W łazience podłogi bywają wyłożone terakotą (małe, ceramiczne płytki w formie kwadratów, często w kontrastowych barwach). Terakota jest efektowna, łatwo ją zmyć na mokro, ale jest to podłoga „zimna”, po której trudno chodzić boso, a przecież w łazience często przebywa się bez obuwia. Znacznie lepiej nadaje się tu jakieś tworzywo sztuczne.
